واو
حرف بيست وهفتم از الفباى عربى و در حساب ابجد به جاى عدد شش است. اهل لغت براى آن شانزده معنى ذكر كردهاند از جمله :
1- عطف. در اينصورت معنى آن مطلق جمع ميان دوچيز يا چند چيز است گاهى شىء را بر صاحبش عطف مىكند مثل [عنكبوت:15]. يعنى نوح و اهل كشتى را نجات داديم و گا هى بر سابقش عطف مىكند مانند [حديد:26]. و نيز بلاحقش عطف مىكند مثل [شورى:3].
2- واو حاليه. مثل «جاءَ زَيْدٌ وَ الشَّمْسُ طالِعَةٌ» زيد آمد در حاليكه آفتاب برآمده بود و آن را واو ابتداء گويند.
3- واو قسم. مثل [يس:2-3].