سوره :
الانعام
آیه شماره :
164
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الاعراف
آیه شماره :
54
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
التوبة
آیه شماره :
129
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الاسراء
آیه شماره :
102
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الكهف
آیه شماره :
14
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
مريم
آیه شماره :
65
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الانبياء
آیه شماره :
56
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
المؤمنون
آیه شماره :
86
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
المؤمنون
آیه شماره :
116
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الشعراء
آیه شماره :
23
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الشعراء
آیه شماره :
24
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الشعراء
آیه شماره :
26
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الشعراء
آیه شماره :
28
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
النمل
آیه شماره :
26
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
القصص
آیه شماره :
30
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الصافات
آیه شماره :
5
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الصافات
آیه شماره :
5
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
ص
آیه شماره :
66
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
64
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
فصلت
آیه شماره :
9
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الدخان
آیه شماره :
8
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
النجم
آیه شماره :
49
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
17
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
17
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
المزمل
آیه شماره :
9
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
سوره :
التكوير
آیه شماره :
29
ریشه کلمه :
ربب
فعل :
ربّ
معنی :
پروردگار، صاحب، سرور، تربيت كردن، رئيس، مالك، صاحب و رفيق، مربّى و مصلح
«ارباب» جمع «ربّ»
ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مي شود.
توضیح :
ربّ در اصل به معنى تربيت است و ربّ بطور اطلاق فقط بر خداوند اطلاق مىگردد كه متكّفل موجودات است و در غير خدا مقيّد مىآيد مانند: ربّ الدار.
در بعضى از آيات ربّ بر غير خدا اطلاق گرديده است مثل [يوسف:42 ، 50 و 41]
بنابر آن كه ربّ فقط به خدا اطلاق مىشود، لازم بود كه جمع بسته نشود ولى بنابر اعتقاد كفّار جمع بسته شده يا براى نقل قول آنها و براى تفهيم جريان جمع آمده است.
