سوره :
البقرة
آیه شماره :
83
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
النساء
آیه شماره :
36
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
الانعام
آیه شماره :
146
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
هود
آیه شماره :
3
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
يوسف
آیه شماره :
76
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
ابراهيم
آیه شماره :
37
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
النحل
آیه شماره :
90
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
الاسراء
آیه شماره :
42
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
الكهف
آیه شماره :
83
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
ص
آیه شماره :
1
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
الزمر
آیه شماره :
28
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
الزمر
آیه شماره :
37
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
غافر
آیه شماره :
3
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
الرحمن
آیه شماره :
78
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
المعارج
آیه شماره :
3
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
المرسلات
آیه شماره :
30
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
التكوير
آیه شماره :
20
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
التكوير
آیه شماره :
20
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
الفجر
آیه شماره :
10
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
سوره :
البلد
آیه شماره :
14
ریشه کلمه :
ذو
فعل :
ذو
معنی :
صاحب، دارايِ
تثنيه آن «ذوان» است. مثل [مائده: 95] جمع آن «ذوون» است. [بقره:177].
«ذات»مؤنث «ذو» است تثنيه آن ذواتان و جمعش ذوات
توضیح :
آن دائم الاضافه است و پيوسته به اسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش به ضمير نادر و شاذ است.
حالت رفع آن به واو و حالت نصبش به الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش به ياء است. [نساء: 36].
