سوره :
الكهف
آیه شماره :
34
ریشه کلمه :
ثمر
فعل :
ثَمَرْ
معنی :
ميوه، بار، حاصل
«ثمرة» يک ميوه
«ثمرات» ميوهها
توضیح :
در اصطلاح قرآن به گُل هم ثمر گفته شده چنان كه درباره زنبور عسل آمده [نحل:69]
سوره :
الكهف
آیه شماره :
34
ریشه کلمه :
ثمود
فعل :
ثمود
معنی :
نام قوم و ملتي، قوم حصرت صالح
توضیح :
در مجمع البيان ذيل آيه 73 اعراف آن را نام يكى از نوادههاى نوح فرموده كه قبيله صالح به نام او نامگذارى شده بود.
قوم ثمود:
الف: مردمى بت پرست بودند.
ب: پيامبرشان حضرت صالح . به او مىگفتند: مىخواهى ما را از عبادت آن چه پدرانمان عبادت مىكردند باز دارى؟ حقّا كه ما در دعوت تو شّك داريم. [هود:63].
ج: پس از قوم عاد بودند و تمدّن خوبى داشتند و از وسائل طبيعى استفاده كرده و كامياب بودند در جلگهها و هموارىها، كاخها مىساختند و از كوههاعمارتها مىتراشيدند و از ياد خدا غافل و از اِفساد پروائى نداشتند [اعراف:74] و بشغل كشاورزى اشتغال داشته و مزرعههاى مفصلى داشتند [شعراء:148].
حضرت صالح به هدايت آنها مبعوت شد هر چه تلاش كرد كمتر موفّق شد وعّده كمى ايمان آوردند و ناقه صالح را كه معجزه بود پى كردند و با عذاب الهى نابود گرديدند.
درباره نحوه عذاب قوم ثمود بعضى از آيات صريحاند كه صاعقه بود مثل [فصّلت:13]، [ذاريات:44]. در بعضى از آيات هست كه آنها را لرزه گرفت مثل [اعراف:78]. و در بعضى صيحه ذكر شده است نحوه [هود:67] و آيات ديگر.
بايد دانست كه عذاب آنها صاعقه آسمانى بوده و بوسيله آن خشك شده و از بين رفتهاند و چون صاعقه توأم با صيحه و رعد استو از طرف ديگر برق زده مىلرزيد و بر زمين مىافتد، لذا هر سه تعبير صحيحاند و از هم جدا نيستند.