سوره :
البقرة
آیه شماره :
28
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
البقرة
آیه شماره :
62
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الكهف
آیه شماره :
39
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحج
آیه شماره :
31
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحج
آیه شماره :
78
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النور
آیه شماره :
2
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النور
آیه شماره :
6
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النور
آیه شماره :
8
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النور
آیه شماره :
47
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النور
آیه شماره :
53
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النور
آیه شماره :
62
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النور
آیه شماره :
62
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
النمل
آیه شماره :
49
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
العنكبوت
آیه شماره :
10
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
العنكبوت
آیه شماره :
52
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
العنكبوت
آیه شماره :
52
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
لقمان
آیه شماره :
13
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
لقمان
آیه شماره :
33
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
3
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
10
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
39
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الاحزاب
آیه شماره :
48
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
سبأ
آیه شماره :
33
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
فاطر
آیه شماره :
5
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
فاطر
آیه شماره :
42
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
42
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
56
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
غافر
آیه شماره :
84
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
فصلت
آیه شماره :
36
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الفتح
آیه شماره :
6
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الفتح
آیه شماره :
9
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الفتح
آیه شماره :
13
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الفتح
آیه شماره :
28
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحجرات
آیه شماره :
15
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحديد
آیه شماره :
7
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحديد
آیه شماره :
8
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحديد
آیه شماره :
14
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحديد
آیه شماره :
19
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحديد
آیه شماره :
21
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
المجادلة
آیه شماره :
4
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
المجادلة
آیه شماره :
22
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الممتحنة
آیه شماره :
1
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الممتحنة
آیه شماره :
4
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الممتحنة
آیه شماره :
12
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الصف
آیه شماره :
11
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
التغابن
آیه شماره :
8
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
التغابن
آیه شماره :
9
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
التغابن
آیه شماره :
11
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الطلاق
آیه شماره :
2
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الطلاق
آیه شماره :
11
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
الحاقة
آیه شماره :
33
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.
سوره :
البروج
آیه شماره :
8
ریشه کلمه :
اله
فعل :
اَله
معنی :
معبود ، عبادت و پرستش کردن
«اللّه» خداوند، اسم جامع صفات خداوند است.
توضیح :
گفته شده اصل آن يا از: «اَلَهَ يَألَهُ» به معني عبادت و پرستش و يا از «اَلِهَ اَلِهاً» به معني تحيّر است. بنابراين اگر آن را به معنى تحيّر بگيريم ، يعني خدا را از آن جهت اله گويند كه عقول در درك ذات او متحيّر است و اگر به معنى عبادت بگيريم، يعني او معبود است.
اين كلمه هم به ذات خداوند اطلاق شده و هم درباره معبودهاى دروغين بکار رفته است.