تبیان، دستیار زندگی

فَرِيقًا هَدَى وَفَرِيقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلاَلَةُ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاء مِن دُونِ اللّهِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ

سوره : الاعراف  آیه شماره : 30

ریشه کلمه : حسب

فعل : حسب

معنی : «حساب»، «حُسبان» شمارش، شمردن، حساب، حسابگري، نظم، رسيدگي، عذاب «حسيب» و «حاسب»: حسابگر، عهده دار، متکفّل «حسب» ،«حِسبان» ، «احتساب» پنداشتن، گمان، ظنّ «حَسب» كفايت، کافي، بس

توضیح : «حُسبان» مصدر به معنى شمردن و نيز تيرهاى كوچك را گويند و مفرد آن حسبانه است. «حِسبان» به كسر اوّل، به معني گمان و ظنّ كننده يك نوع حساب است، از جانب خود محاسبه و روى آن حكم و عمل مى‏كند . «حَسبُ» اسمي است که هميشه به ضمير اضافه مي شود. يعني کافي بس است.

الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا

سوره : الكهف  آیه شماره : 104

ریشه کلمه : حسب

فعل : حسب

معنی : «حساب»، «حُسبان» شمارش، شمردن، حساب، حسابگري، نظم، رسيدگي، عذاب «حسيب» و «حاسب»: حسابگر، عهده دار، متکفّل «حسب» ،«حِسبان» ، «احتساب» پنداشتن، گمان، ظنّ «حَسب» كفايت، کافي، بس

توضیح : «حُسبان» مصدر به معنى شمردن و نيز تيرهاى كوچك را گويند و مفرد آن حسبانه است. «حِسبان» به كسر اوّل، به معني گمان و ظنّ كننده يك نوع حساب است، از جانب خود محاسبه و روى آن حكم و عمل مى‏كند . «حَسبُ» اسمي است که هميشه به ضمير اضافه مي شود. يعني کافي بس است.

يَحْسَبُونَ الْأَحْزَابَ لَمْ يَذْهَبُوا وَإِن يَأْتِ الْأَحْزَابُ يَوَدُّوا لَوْ أَنَّهُم بَادُونَ فِي الْأَعْرَابِ يَسْأَلُونَ عَنْ أَنبَائِكُمْ وَلَوْ كَانُوا فِيكُم مَّا قَاتَلُوا إِلَّا قَلِيلًا

سوره : الاحزاب  آیه شماره : 20

ریشه کلمه : حسب

فعل : حسب

معنی : «حساب»، «حُسبان» شمارش، شمردن، حساب، حسابگري، نظم، رسيدگي، عذاب «حسيب» و «حاسب»: حسابگر، عهده دار، متکفّل «حسب» ،«حِسبان» ، «احتساب» پنداشتن، گمان، ظنّ «حَسب» كفايت، کافي، بس

توضیح : «حُسبان» مصدر به معنى شمردن و نيز تيرهاى كوچك را گويند و مفرد آن حسبانه است. «حِسبان» به كسر اوّل، به معني گمان و ظنّ كننده يك نوع حساب است، از جانب خود محاسبه و روى آن حكم و عمل مى‏كند . «حَسبُ» اسمي است که هميشه به ضمير اضافه مي شود. يعني کافي بس است.

وَإِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ

سوره : الزخرف  آیه شماره : 37

ریشه کلمه : حسب

فعل : حسب

معنی : «حساب»، «حُسبان» شمارش، شمردن، حساب، حسابگري، نظم، رسيدگي، عذاب «حسيب» و «حاسب»: حسابگر، عهده دار، متکفّل «حسب» ،«حِسبان» ، «احتساب» پنداشتن، گمان، ظنّ «حَسب» كفايت، کافي، بس

توضیح : «حُسبان» مصدر به معنى شمردن و نيز تيرهاى كوچك را گويند و مفرد آن حسبانه است. «حِسبان» به كسر اوّل، به معني گمان و ظنّ كننده يك نوع حساب است، از جانب خود محاسبه و روى آن حكم و عمل مى‏كند . «حَسبُ» اسمي است که هميشه به ضمير اضافه مي شود. يعني کافي بس است.

أَمْ يَحْسَبُونَ أَنَّا لَا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُم بَلَى وَرُسُلُنَا لَدَيْهِمْ يَكْتُبُونَ

سوره : الزخرف  آیه شماره : 80

ریشه کلمه : حسب

فعل : حسب

معنی : «حساب»، «حُسبان» شمارش، شمردن، حساب، حسابگري، نظم، رسيدگي، عذاب «حسيب» و «حاسب»: حسابگر، عهده دار، متکفّل «حسب» ،«حِسبان» ، «احتساب» پنداشتن، گمان، ظنّ «حَسب» كفايت، کافي، بس

توضیح : «حُسبان» مصدر به معنى شمردن و نيز تيرهاى كوچك را گويند و مفرد آن حسبانه است. «حِسبان» به كسر اوّل، به معني گمان و ظنّ كننده يك نوع حساب است، از جانب خود محاسبه و روى آن حكم و عمل مى‏كند . «حَسبُ» اسمي است که هميشه به ضمير اضافه مي شود. يعني کافي بس است.

يَوْمَ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِيعًا فَيَحْلِفُونَ لَهُ كَمَا يَحْلِفُونَ لَكُمْ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ عَلَى شَيْءٍ أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ الْكَاذِبُونَ

سوره : المجادلة  آیه شماره : 18

ریشه کلمه : حسب

فعل : حسب

معنی : «حساب»، «حُسبان» شمارش، شمردن، حساب، حسابگري، نظم، رسيدگي، عذاب «حسيب» و «حاسب»: حسابگر، عهده دار، متکفّل «حسب» ،«حِسبان» ، «احتساب» پنداشتن، گمان، ظنّ «حَسب» كفايت، کافي، بس

توضیح : «حُسبان» مصدر به معنى شمردن و نيز تيرهاى كوچك را گويند و مفرد آن حسبانه است. «حِسبان» به كسر اوّل، به معني گمان و ظنّ كننده يك نوع حساب است، از جانب خود محاسبه و روى آن حكم و عمل مى‏كند . «حَسبُ» اسمي است که هميشه به ضمير اضافه مي شود. يعني کافي بس است.

وَإِذَا رَأَيْتَهُمْ تُعْجِبُكَ أَجْسَامُهُمْ وَإِن يَقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ كَأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُّسَنَّدَةٌ يَحْسَبُونَ كُلَّ صَيْحَةٍ عَلَيْهِمْ هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّى يُؤْفَكُونَ

سوره : المنافقون  آیه شماره : 4

ریشه کلمه : حسب

فعل : حسب

معنی : «حساب»، «حُسبان» شمارش، شمردن، حساب، حسابگري، نظم، رسيدگي، عذاب «حسيب» و «حاسب»: حسابگر، عهده دار، متکفّل «حسب» ،«حِسبان» ، «احتساب» پنداشتن، گمان، ظنّ «حَسب» كفايت، کافي، بس

توضیح : «حُسبان» مصدر به معنى شمردن و نيز تيرهاى كوچك را گويند و مفرد آن حسبانه است. «حِسبان» به كسر اوّل، به معني گمان و ظنّ كننده يك نوع حساب است، از جانب خود محاسبه و روى آن حكم و عمل مى‏كند . «حَسبُ» اسمي است که هميشه به ضمير اضافه مي شود. يعني کافي بس است.