سوره :
البقرة
آیه شماره :
11
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
البقرة
آیه شماره :
13
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
البقرة
آیه شماره :
59
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
البقرة
آیه شماره :
91
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
البقرة
آیه شماره :
170
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
البقرة
آیه شماره :
206
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
آل عمران
آیه شماره :
167
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
النساء
آیه شماره :
61
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
النساء
آیه شماره :
77
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
المائدة
آیه شماره :
104
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
الاعراف
آیه شماره :
161
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
الاعراف
آیه شماره :
162
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
التوبة
آیه شماره :
38
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
التوبة
آیه شماره :
46
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
يونس
آیه شماره :
52
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
هود
آیه شماره :
44
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
هود
آیه شماره :
44
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
هود
آیه شماره :
48
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
النحل
آیه شماره :
24
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
النحل
آیه شماره :
30
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
النور
آیه شماره :
28
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
الفرقان
آیه شماره :
60
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
الشعراء
آیه شماره :
39
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
الشعراء
آیه شماره :
92
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
النمل
آیه شماره :
42
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
النمل
آیه شماره :
44
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
القصص
آیه شماره :
64
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
لقمان
آیه شماره :
21
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
السجدة
آیه شماره :
20
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
يس
آیه شماره :
26
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
يس
آیه شماره :
45
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
يس
آیه شماره :
47
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
الصافات
آیه شماره :
35
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
الزمر
آیه شماره :
24
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
الزمر
آیه شماره :
72
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
الزمر
آیه شماره :
75
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
غافر
آیه شماره :
73
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
فصلت
آیه شماره :
43
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
الجاثية
آیه شماره :
32
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
الجاثية
آیه شماره :
34
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
الذاريات
آیه شماره :
43
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
الحديد
آیه شماره :
13
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
المجادلة
آیه شماره :
11
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
المجادلة
آیه شماره :
11
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
المنافقون
آیه شماره :
5
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
التحريم
آیه شماره :
10
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
الملك
آیه شماره :
27
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
القيامة
آیه شماره :
27
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
سوره :
المرسلات
آیه شماره :
48
ریشه کلمه :
قول
فعل :
قول
معنی :
«قول» گفتن، سخن گفتن، سخن، گفتار، وعده عذاب، كلام يا هر لفظى كه زبان آن را افشا كند، اراده کردن، تصميم گرفتنباور داشتن، معتقد بودن، + علي: تهمت زدن، بر ضد کسي سخن گفتن، افترا
«تَقَوُّل» تهمت، گفتن چيزى كه حقيقت ندارد، دروغ بستن
«اقاويل» افتراها، تهمت ها
توضیح :
قول به معنى كلام يا هر لفظى است كه زبان آن را افشاء مىكند تمام باشد يا ناقص.
قول در قرآن در وجوهى به كار رفته:
1- سخن معمولى و متداول [بقره:263]
2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12] و يا به وسيله فهماندن مطلب و الهام و وحى است مثل [بقره:30]. و يا اراده باشد كه با قول تعبير آيد مثل [انبياء:69].
3- قول نفسى و باطنى. مثل [مجادله:8].
4- اجابت تكوينى مثل [فصّلت:11].
5- وعده عذاب [يس:7].
